"อะไรนะ ให้เอาแรงๆ
ได้เลยจ้ะที่รัก" ริมฝีปากเผยยิ้มหวาน
ก่อนใช้ฝ่ามือปาดน้ำลายบนใบหน้าออก ส่งมือข้างเดิมออกไปป้ายที่หน้าอกที่กระเพื่อมตามลมหายใจ
ใช้นิ้วบีบยอดลูกกวาดสีสดจนมันชูชันล่อตาให้ส่งลิ้นลงไปเชยชิม
"อย่าฝืนมันเตนล์
ปล่อยสัญชาตญาณของนายออกมา"
"อื้อออ อ๊ะ.."
ร่างบางบิดเร้ากับความแปลกใหม่ที่เกิดขึ้นกับร่างกายของเขา มันรู้สึกหวิวไปหมด
ต้องการให้คนมาสัมผัส ลิ้นที่ยังคงสาละวนอยู่กับยอดออกของเขาก็เป็นเหมือนแรงกระตุ้นได้เป็นอย่างดี
แทยงเห็นว่ายานั้นเริ่มออกฤทธิ์จึงตัดสินใจปล่อยมือออกจากข้อมือบาง
เห็นเป็นรอยแดงจากการบีบชัดเจน
เขาส่งสัญญาณให้แจฮยอนพาเตนล์ไปที่โต๊ะอาหารขนาดใหญ่
ร่างน้อยตวัดขารอบเอวแกร่งที่ประดับไปด้วยกล้ามเนื้อประปราย
พร้อมกับริมฝีปากที่ชกชิงความหวานจากอวัยวะเดียวกัน
ปึก
ก้นขาวกระแทกลงกับพื้นโต๊ะตามแรงอารมณ์ของอีกฝ่าย
ลิ้นสีสดตวัดกันไปมาระงมกับเสียงหอบหายใจยามวิกาล
เห็นอย่างนั้นสองคนที่เหลือก็ทนไม่ได้
โดยองจับเตนล์ให้นอนคว่ำกับพื้นโต๊ะ โก่งบั้นท้ายโชว์ช่องทางสีหวานให้ปรากฏ
ก่อนจะอ้อมไปอีกด้านหนึ่งของโต๊ะ
"อา..."
ดวงตาจ้องมองช่องทางสีหวานที่ขมิบเป็นจังหวะไม่วางตา
ก่อนจะก้มลงใช้จมูกฝังลงไปสูดดมช่องทางสีหวานของเตนล์
มือหนาบีบบั้นท้ายแน่นทั้งสองข้าง ขยำไปมา จากนั้นส่งลิ้นร้อนไปเลียที่ปากถ้ำ
ทำให้เตนล์ต้องขมิบมันอย่างช่วยไม่ได้
"ม..มันเสียว.."
อดีตกระต่ายน้อยข่มตาแน่น รองรับความวาบหวิวที่ถูกมอบให้
แทยงก็มีจิตใจนะครับ.. มันทนไม่ได้
เขาจึงตัดสินใจขึ้นไปบนโต๊ะ
นั่งคร่อมที่หลังของเตนล์ ถูแก่นกายที่ชูชันกับแผ่นหลังขาวเนียน
แก่นกายของเขาตอนนี้บวมเป่งไปด้วยสิ่งมีชีวิตนับล้านที่พร้อมออกมาสู่โลกกว้าง
ใบหน้าคมเชิดขึ้นครางในลำคอ มืออีกข้างก็ปรนเปรอให้กับแก่นกายของคนใต้ร่าง
สาวขึ้นลงจนสุดเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ถูแก่นกายบนหลังเนียน
"อ๊า อะ.."
จากสัมผัสเล้าโลมหลายทิศทาง ทำให้ต้องส่งเสียงร้องครางหวานออกมา แม้จิตใต้สำนึกห้ามให้หยุด
ให้ผลักพวกชั่วนี้ออกและหนีไปซะ แต่ทำไมร่างกายมันไม่ฟังเลย มันยังอยากได้อีก
แจฮยอนส่งนิ้วเข้าไปในโพรงปากของร่างบาง
ให้เจ้าของโพรงปากดูดดุนมันอย่างหยอกล้อ พร้อมกับช้อนตามองที่ใบหน้าของเจ้าของนิ้ว
กลายเป็นการยั่วที่แสดงออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ
"สลับที่กับกู" แจฮยอนสลับที่กับโดยอง
สอดนิ้วที่เต็มไปด้วยน้ำสีใสเข้าไปในช่องทางด้านหลัง จากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้ว
"อ๊ะ อ๊าา"
นิ้วที่สวนเข้ามาทำให้ร่างบางต้องโก่งบั้นท้ายออกไปรับอย่างช่วยไม่ได้
แจฮยอนขยับนิ้วเร็วขึ้นและแรงขึ้น ไม่นานก็สอดใส่นิ้วที่สามเข้าไป
เมื่อได้ยินเสียงครางหวานก็ยกยิ้มพอใจ
โดยองฝากฝังรอยเขี้ยวลงกับท้ายทอยของร่างบางที่ก้มหน้ารับความเสียวอยู่
ลากลิ้นไปตามกระดูกคอที่โป่งนูนขึ้นมา กัดลงไปซ้ำๆ ฝากร่องรอยสีกลีบกุหลาบลงไป
"กูไม่ไหวแล้ววะ
เดี๋ยวกูจะแตกซะก่อน" แทยงเอ่ยอย่างยากลำบาก ลุกออกจากหลังของเตนล์ เพื่อนทั้งสองก็รู้กัน
หยุดการกระทำที่ทำอยู่ โดยองช้อนร่างบางขึ้นพาดบ่า
พาขึ้นไปชั้นสองที่ห้องนอนของแทยง
ก่อนจับให้เตนล์นั่งลงบนร่างของแทยงที่นอนรออยู่ก่อนแล้ว
"แทยงคว้าหมับเข้าที่บั้นท้ายแน่นยกขึ้นและดันช่องทางสีหวานลงกับแก่นกายของตนเอง
ส่วนนั้นเข้าไปเพียงครึ่งก็รู้สึกถึงแรงตอดรัดที่ได้รับ
"ม..มันเจ็บ"
อดีตกระต่ายน้อยนิ่วหน้า แต่แทยงหาได้สนใจไม่
ยกร่างของเตนล์ขึ้นและกดลงมาอีกครั้งจนมิดด้าม
"อ๊าาา.."
เตนล์กัดปากจนห้อเลือด
"ขยับสิ.." แทยงสั่ง
"ต..แต่มันเจ็บ" เตนล์
ส่ายหน้าเป็นพัลวัน
"ขยับไปสักพักมันจะดีขึ้นเอง"
แทยงหว่านล้อม ตีเข้าไปที่บั้นท้ายแน่นอย่างจัง ก่อนจะขยำเป็นสัญญาณบอกให้ขยับซะ
"อื้อ.."
เตนล์กัดนิ้วอย่างอายๆ พร้อมกับขยับตัวขึ้นลงเป็นจังหวะช้าๆ
สองคนที่เหลือก็คงทนไม่ได้ ทั้งคู่จ่อแก่นกายที่ชูชันเต็มที่เข้ามาที่ใบหน้าสวย
เตนล์ช้อนตามองทั้งสองร่าง แต่ก็ได้เพียงแค่การยกยิ้มและลูบหัวตอบกลับมา
เตนล์จึงตัดสินใจใช้มือโอบแก่นกายร้อนเอาไว้คนละข้าง
และใช้ลิ้นเลียส่วนหัวของทั้งสองที่ตอนนี้ถูกจับให้มาติดกัน
สะโพกมนก็ทำหน้าที่ของมันได้เป็นอย่างดี ยังคงขยับเป็นจังหวะไม่บกพร่อง
มือบางสาวขึ้นลงจนสุด
ก่อนจะหันมาใช้ปากกับแก่นกายของแจฮยอน อมส่วนหัวช้าๆจากนั้นห้อปากและรูดขึ้นลงจนมิดด้าม
ความใหญ่โตของมันทำให้เตนล์ถึงกับสำลัก
"อืม.."
เสียงครางต่ำของทั้งสามผลัดกันดังขึ้น พึงพอใจกับสิ่งที่ได้รับ
เตนล์เปลี่ยนเป้าหมายมาใช้โพรงปากครอบครองแก่นกายของโดยอง
ห้อปากและทำเหมือนที่ทำให้กับแจฮยอน มืออีกข้างก็ยังปรนนิบัติไม่หยุด
ฝ่ายแทยงก็กระแทกแก่นกายสวนกับสะโพกสอบ
เรียกเสียงครางได้เป็นอย่างดี
จนเตนล์ละความสนใจจากแก่นกายทั้งสองตรงหน้ามาใช้ฝ่ามือค้ำยันหน้าท้องแกร่งเอาไว้
"อ้ะ อ้ะ อ๊าา"
ขยับสะโพกสวนกันอย่างแรง ส่งเสียงครางอื้ออึงเมื่อมันเข้าไปโดนจุดกระสัน
แทยงพลิกเตนล์ให้ลงไปอยู่ใต้ล่างและยกขาร่างบางขึ้นข้างหนึ่ง
ก่อนจะกระแทกสะโพกลงไปถี่ๆ
เพียงไม่นานก็ถึงฝั่งฝัน
แทยงปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มช่องทางสีหวาน ก่อนจะถอดแก่นกายออก
เห็นเป็นน้ำสีขาวไหลย้อนกลับออกมาช้าๆ
เมื่อแทยงเสร็จกิจของตนก็เป็นฝ่ายโดยองที่จะได้เป็นเจ้าของร่างบางต่อ
โดยองคว้าเข้าที่สะโพกกลม จับให้เตนล์พลิกตัวโก่งบั้นท้ายขึ้น
แก่นกายที่ตอนนี้พร้อมเต็มที่จ่อที่ปลายอุโมงค์ ถูไปมาซักพัก ก่อนจะดันเข้าไปจนมิด
“อื้ออ..” ด้วยความที่เพิ่งผ่านภารกิจเมื่อครู่ทำให้มันเข้าไปได้ง่ายขึ้น
โดยองจับสะโพกสอบไว้มั่น
กระแทกแก่นกายเข้าไปไม่ยั้งจนร่างของเตนล์ไหวไปตามแรงกระแทก
มือหนาตบเข้าที่บั้นท้ายแน่นจนเกิดรอยแดง
“อ๊ะๆๆ ม..ไม่ไหวแล้ว.. อ้ะ..”
เตนล์ยกนิ้วขึ้นมากัดระบายความเสียว ขณะที่มืออีกข้างก็ค้ำยันกับเตียงขนาดใหญ่เอาไว้
“อืม.. สุดยอดเลยเตนล์” โดยองเชิดหน้าสูดปาก
แจฮยอนก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูน
เห็นอย่างนั้นเข้าก็ใช้ฝ่ามือหนากอบกำแก่นกายของตนเองไว้บ้าง
สาวขึ้นลงเป็นจังหวะถี่ๆ จินตนาการว่าตอนนี้เขาได้อยู่ในร่างของเตนล์
“อ๊า อ้ะๆๆ” โดยองไม่รอช้าเมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝัน
เขากอบกุมแก่นกายของเตนล์ ปรนนิบัติให้ไปถึงฝั่งฝันพร้อมๆกัน
“อ๊า!!” เตนล์ปลดปล่อยน้ำสีขาวออกมาเบอะเปื้อนที่นอนสีขาว
ตามด้วยโดยองที่ถอดแก่นกายออก มือหนากระชากกลุ่มผมนุ่มให้เงยหน้าขึ้น
จ่อแก่นกายใหญ่ที่ริมฝีปากของเตนล์ ก่อนที่มันจะทนไม่ไหว
ปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มโพรงปาก
“แดกซะ” มือหนาบีบแก้มของเตนล์เอาไว้
บังคับให้อดีตกระต่ายน้อยต้องจำใจกลืนน้ำรักแสนคาวนี้ลงไป เมื่อเห็นว่าลูกกระเดือกขยับบ่งบอกว่าเตนล์ได้กลืนของๆเขาลงไปแล้ว
จึงสะบัดหน้าเตนล์ไปอีกทางและลุกออกจากเตียงไป
เมื่อได้ปลดปล่อย ใจมันก็เหมือนจะกลับมาเป็นนายตัวเองอีกครั้ง
ภาพเหตุการณ์ที่เกิดมันไหลเข้ามาในหัวเป็นฉากๆ น้ำตาเม็ดใหญ่เริ่มไหลลงมาให้กับความขมขื่นที่ตนเองได้รับ
มันหนักเกินไปสำหรับเขา
“กูยังไม่เสร็จ มึงจะไปไหน!”
แจฮยอนจับขาเตนล์ที่พยายามคลานหนีมาไว้ใต้ร่าง มือหนาตบเข้าที่หน้าชื้นไปด้วยน้ำตา
พลางกดแก่นกายของตนเองเข้าไปจนมิด ไม่รีรออะไร
กระแทกแก่นกายรุนแรงตามสัญชาตญาณสัตว์ป่าในฤดูติดสัด
ก็แค่กระแทกให้มันจบๆ ไม่ต้องสนว่าคู่ขาของมันจะร้องขอแค่ไหน
“ฮึก..” เตนล์ปิดปากตัวเองแน่น
ไม่อยากได้ยินเสียงครางน่าอายของตัวเอง ที่รู้สึกดีไปกับสัมผัสหยาบโลน
มือหนากระชากมือเล็กออก
ส่วนมืออีกข้างก็บีบแก้มนิ่มจนเจ็บร้าวไปหมด
“ครางเรียกชื่อผัวซะสิ!”
“อ..ไอเหี้ย!
โอ๊ย..” แจฮยอนบีบแก้มนิ่มแน่นขึ้นจนเล็บคมจิกลงไปที่ข้างแก้ม
“กูบอกให้ครางชื่อกู!” ว่าพลางกระแทกลงไปแรงขึ้นจนได้ยินเสียงเอี๊ยดอ๊าดของเตียงหนา
“ฮึก จ..แจฮยอน อ้ะ..”
สุดท้ายเหยื่อก็ยังคงเป็นได้แค่เหยื่อ
ผู้ล่าก็ยังคงเป็นผู้ล่าที่คอยข่มเหงเหยื่อที่ไม่มีทางสู้
โลกของเรา ไม่ว่าจะศรีวิไลแค่ไหน
ก็ไม่มีทางลบความจริงข้อนี้ได้..
Borgata Hotel Casino & Spa - Trip.com
ตอบลบFind all 경산 출장안마 information and best deals of Borgata Hotel Casino & Spa, Atlantic City on 천안 출장안마 Trip.com! Book the hotel with real 서울특별 출장안마 traveler reviews, 강원도 출장샵 Rating: 충청북도 출장마사지 4.1 · 18 reviews